NASZE KOŚCIOŁY


Kaplica

Kaplica Polskiej Misji Katolickiej w Monachium

Jesienią 1982 r. Kuria Arcybiskupia przyznała Polskiej Misji Katolickiej w Monachium pomieszczenia I piętra oraz kaplicę (dzieloną do 1995 r. ze wspólnotą Greków) na parterze budynku byłego domu starców Caritasu przy Heßstr. 24. Remont kaplicy jak i innych sal przeprowadzała grupa parafian. 3 października 1982 r. odbyła się uroczysta intronizacja kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej przez ks. arcybiskupa Bronisława Dąbrowskiego, sekretarza Konferencji Episkopatu Polski. Obraz poświęcił i osobiście dedykował Misji Prymas Polski ks. Kardynał Stefan Wyszyński. 6 stycznia 1983 r. odbyło się poświęcenie kaplicy. Ołtarz i pulpit są rzeźbione w drewnie. Witraże przedstawiające: św. Wojciecha, św. Jadwigę Śląską i św. Maksymiliana Kolbe wykonane zostały przez pracownię artystyczną T.M.M. Cuber w Głogówku.

Adres: Heßstr. 24, 80799 Monachium-Schwabing

Dojazd
: U2, Theresienstr.; Tram 27, Pinakotheken; Bus 154, Arcisstr.

Kościół

Kościół św. Józefa

Kościół św. Józefa, patrona Bawarii (w 1664 r., w czasie najazdów tureckich, Bawaria została zawierzona w opiekę św. Józefa) został zbudowany dla szybko rozwijającej się dzielnicy Schwabing. Zezwolenie na jego budowę wydał w 1897 r. ówczesny król Bawarii. Po 4 latach stanęła na Josephsplatz neobarokowa świątynia. Konsekrowany 15 czerwca 1902 r.kościół przez 11 lat był filią kościoła św. Ludwika. We wrześniu 1913 r. arcybiskup Franz von Bettinger ustanowił tu samodzielną parafię, a opiekę duszpasterską nad okolicznymi mieszkańcami powierzono zakonowi Kapucynów, który sprawuje ją do dzisiaj.

W czasie II Wojny światowej, 13 czerwca 1944 r., kościół św. Józefa został zbombardowany i prawie całkowicie zniszczony. Jego odbudowę przeprowadzono w latach 1950-1952. 6 lipca 1952 r. kościół św. Józefa został ponownie konsekrowany. Wieża kościoła ma 63 m wysokości. W jej wnętrzu zawieszonych jest pięć dzwonów (pierwsze dzwony uległy zniszczeniu w czasie obu wojen światowych), które poświęcone zostały w grudniu 1966 r.

Nad głównym ołtarzem znajduje się malowidło przedstawiające uroczysty moment złożenia przez księcia Ferdynanda na ręce ks. Alberta Zygmunta, arcybiskupa Freisingu, aktu zawierzenia Monachium i Bawarii św. Józefowi. Miało to miejsce 4 maja 1664 r. w monachijskim kościele karmelitów. Obok księcia Ferdynanda, ubranego w płaszcz koronacyjny, klęczy jego żona Henrietta Adelajda Sabaudzka w habicie, zalożonego przez nią w Bawarii, żeńskiego zakonu Służebniczek Maryi. Po drugiej stronie, za ks. arcybiskupem, klęczy zakonnik – kapucyn. W tle tej sceny widać panoramę XVII-wiecznego Monachium. Powyżej tego obrazu namalowane są trzy postacie: św. Teresa z Avilla (1515-1582), karmelitanka, św. Józef i św. Bernardyn (1380-1444) z Sieny, sławny kaznodzieja, franciszkanin, który w swoich kazaniach wiele miejsca poświęcał św. Józefowi. Św. Józef, patron kościoła, przedstawiony jest z kwiatem lilii, co nawiązuje do legendy mówiącej, że ten młodzieniec z rodu Dawida, którego laska zakwitnie, zostanie oblubieńcem Maryi.

Kościół św. Józefa jest trzecią, co do wielkości, świątynią Monachium z 800 miejscami siedzącymi. Jest budowlą o wymiarach: 79 m długości, 31 m szerokości i 24 m wysokości. Na ścianach bocznych nawy głównej zawieszonych jest 14 dużych obrazów, dzieło monachijskiego malarza Franza X. Braunmillera, przedstawiających sceny z życia św. Józefa. Kościół św. Józefa posiada kilka kaplic bocznych. W przedwojennej świątyni znajdowały się w tym miejscu neobarokowe ołtarze boczne. Dzisiaj ich miejsce zajmują jedynie figury.

W prawej kaplicy, przy prezbiterium, znajduje się piękna rzeźba Matki Bożej Opiekunki (Schutzmantel Madonna) z 1902 r., dzieło Edmunda Beckmanna. Figura ta przetrwała bombardowania wojenne. Maryja przedstawiona jest jako zwyciężczyni szatana z Apokalipsy św. Jana. Aniołki rozciągają jej płaszcz, aby wszyscy potrzebujący znaleźli u niej schronienie. W pierwszym ołtarzu, po lewej stronie prezbiterium, znajduje się “Chrystus ukrzyżowany” z żołnierzem przebijającym mu bok, dzieło Otto Stramba.

W kościele znajduje się figura św. Eżbiety z Turyngii (1207-1231), patronki cesarzowej austriackiej Sissi, która młodość spędziła w Possenhofen nad jeziorem Starnbergersee. Figurę świętej podarował cesarz Austrii Franciszek Józef, mąż Elżbiety (Sissi). Według legendy, mąż św. Eżbiety spotkał ją, gdy niosła schowane pod szatą jedzenie dla biednych. Książę Ludwik chciał zobaczyć, co jego żona schowała przed nim. Na jego oczach jedzenie zamieniło się w róże.

Adres: Josephsplatz 1, Monachium-Schwabing

Dojazd:
 U2, Josephsplatz

Kościół

Kościół św. Moniki

Kościół św. Moniki w dzielnicy Neuperlach został poświęcony 29 listopada 1981 r. przez ks. kardynała Józefa Ratzingera. Równocześnie powstała tam samodzielna niemiecka parafia.

1 lutego 1989 r. 
przeniesiono Polską Misję Katolicką z Ludwigsfeld na Neuperlach do parafii św. Moniki nadając jej nazwę: Polnische Katholische Mission II (rechts der Isar).

12 marca 1989 r.
 została odprawiona w kościele św. Moniki pierwsza polska Msza św.

9 listopada 1996 r.
 został poświęcony i przekazany w użytkowanie PMK Monachium II budynek, w którym znajduje się sekretariat oraz sale spotkań.

Adres: Max-Kolmsperger-Str.7, Monachium-Neuperlach

Dojazd:
 U5, Quiddestr.; Bus 197 Peschelangerstr.

Kościół

Kościół Matki Bożej Królowej Pokoju

Kościół Matki Bożej Królowej Pokoju (Königin des Friedens) należy do największych koś – ciołów w Monachium (posiada 600 miejsc siedzących) i został zbudowany tuż przed II wojną światową. Poświęcił go 24 października 1937 r. Kardynał Michael von Faulhaber. Szczególne wezwanie Królowej Pokoju miało być symbolem chrześciajńskiego dążenia i tęsknoty za pokojem w czasach narodowego socjalizmu. Pierwszy raz tego wezwania użył papież Benedykt XV w maju 1917 r. podczas I wojny światowej. Od 1994 r. opiekę duszpasterską w parafii Matki Bożej Królowej Pokoju przejęli polscy franciszkanie konwentualni.

Na ścianie prezbiterium widnieje, wysoki na kilkanaście metrów, fresk składający się z trzech części. W górnej jego części króluje Maryja z dzieciątkiem Jezus jako Królowa Pokoju. W prawej ręce trzyma gałązkę oliwną, symbol pokoju. Obok stoją dwa Anioły. Jeden trzyma winogrona, drugi snopek zboża. Są to symbole Eucharystii. Przed Matką Bożą klęczy papież Benedykt XV, który w czasie wojny I Wojny Swiatowej w 1915 r., wprowadził zawołanie „Królowo Pokoju” do Litanii Loretańskiej.
Pas środkowy przedstawia uroczystość poświęcenia kościoła. Procesja złożona z księży, ministrantów i dzieci pierwszokomunijnach przechodzi z katedry monachijskiej do kościoła „Königin des Friedens”. W środku widoczny jest kardynał Faulhaber, z tyłu za nim proboszcz Alfons Beer, w prawym rogu Albert Burkhart, autor fresku. W dolnej części fresku przedstawione są zagrożenia ludzkości, które gotują im wrogowie pokoju: wojna, głód, śmierć, diabeł, kłamstwo i nienawiść. Dwa Anioły osłaniają wiernych przed tymi niebezpieczeństwami.

Adres: Werinherstr. 50, Monachium-Giesing

Dojazd:

  • Tram 27, Sankt-Martins-Platz lub Werinherstr.
  • Bus 54, 139, 144, 147, 220, Werinherstr.

Kaplica

Kaplica św. Jana Nepomucena

Kaplica św. Jana Nepomucena znajduje się na osiedlu Ludwigsfeld na terenie miejscowości Karlsfeld należącej do miasta Monachium. Osiedle powstało po II wojnie światowej na terenie byłego obozu pracy "Allach" będącym podobozem KZ Dachau. Zamieszkali w nim przedstawiciele różnych narodowości: byli więźniowie obozu Dachau, robotnicy przymusowo wywiezieni na roboty do Niemiec, uciekinierzy wojenni. Największą grupę narodowościową stanowili Polacy, Ukraińcy i Niemcy.

Początkowo Msze św. odprawiane były w jednym z baraków osiedla. Budowa kościoła stała się palącym problemem ze względu na zwiększającą się liczbę katolickich mieszkańców nowopowstałego osiedla. I tak w 1952 r. wyznaczono parcelę przy ul. Kristallstr. na budowę nowego kościoła. W 1959 r. zapadła decyzja o budowie świątyni na tym terenie w prostej formie architektonicznej, gdyż w późniejszym okresie planowano przekształcenie tego kościoła w salę parafialną. 26 lutego 1961 r. poświęcenia świątyni dokonał ks. biskup dr Johannes Neuhaüsler, były więzień KZ Dachau. W Mszy św. konsekracyjnej wzięli udział Niemcy, Polacy, Ukraińcy, Węgrzy i Litwini.

Po II wojnie światowej w Ludwigsfeldzie powstała Polska Misja Katolicka. Po przejściu ks. prałata dr. Jana Wolniaka na emeryturę, z dniem 1 lutego 1989 r. przeniesiono Polską Misję Katolicką München – Ludwigsfeld do monachijskiej dzielnicy Neuperlach nadając jej nazwę: Polnische Katholische Mission II (rechts der Isar). Opiekę duszpasterską nad wiernymi w München – Ludwigsfeld powierzono Polskiej Misji Katolickiej z siedzibą przy Heßstr. 26.

Adres: Kristallstr.7, Karlsfeld-Ludwigsfeld (pomiędzy Monachium a Dachau)

Dojazd: 
Bus 710 z Moosach (S–Bahn), przyst. Kristallstr., Siedlung Ludwigsfeld.

Kościół

Kościół św. Barbary

Kościół św. Barbary powstał w wyniku przebudowania na początku I wojny światowej wzniesioną w 1901 r. halę magazynu na ubrania w koszarach wojskowych na tymczasowy kościół. Msze św. odprawiane były dla licznie zmobilizowanych w czasie wojny żołnierzy mieszkających w pobliskich koszarach. Po wojnie po renomcie przystosowano budynek do celów sakralnych. 1 milion marek na budowę kościoła ofiarował Ojciec św. Pius XI. 4 lutego.1923 r. kardynał Michael von Faulhaber konsekrował kościół, który został kościołem garnizonowym. 1 listopada 1940 r. naziści przekazali kościół Wehrmachtowi. Podczas bombardowań w latach 1944/45 budynek kościelny został kilkakrotnie uszkodzony. Kościół św. Barbary wyremontowany przez Brygadę Świętokrzyską Narodowych Sił Zbrojnych, przekazano polskiemu duszpasterstwu jesienią 1946 r. Kościół św. Barbary jest budowlą halową z mansardowym dachem. Dzisiaj jest kościołem filialnym parafii św. Benona. Służył Polakom do 1978 r. do momentu przeniesienia polskich Mszy św. do kościoła Jerzego (St. Georg) na Bogenhausen. Wpisany został na listę zabytków.

11 kwietnia 1948 r. poświęcone zostały nowe witraże: Matki Bożej Ostrobram-skiej i św. Andrzeja Boboli wykonane przez artystę – malarza Bolesława Klejnota. 6 czerwca 1948 r. poświęcono dzwon ufundowany przez Polską Kompanię Wartowniczą z Dachau.

Msze św. w języku polskim odprawiane są w kościele św. Barbary dwa razy w roku: 

  • 3 maja - w Uroczystość NMP Królowej Polski i Święto Konstytucji 3 Maja
  • 11 listopada - w Święto Niepodległości Polski.

Adres: Infanteriestr. 15. Dzielnica: Schwabing-West.

Dojazd: 
Tram 21, Hauptbahnhof Nord-Leonrodplatz i Tram 12, Leonrodplatz-Infanteriestr.